1
size şiddeti suyunu bulandırmayan bir öfke getirdim -çünkü
öfkeliyken bir cinayeti tasarlamak cinayete gerekçe oluyor
harp ve sulh arasında uzun yıllar var ki işgal altında aklım
yeni bir bakma biçimi getirdim acı aynı da kadrajı farklı
ara sıra gidip ilhami'de balık yemeli lüfer mi olur çupra mı
her balık her yeme gelmez damak tadına göre olta ister
usta balıkçı ister sanılır ki şarap kadehini sarkıtmış denize
üstelik deniz karanlıkta bir orman kadar tehlike büyütmez
ayaklarına ıslak yosunlar değer ürkmek düşünceye dair
ne zaman iyi şeyler düşünsem cinayetsiz bir gün düşünsem
anasından otoparkçı doğmuş itin biri başıma dikiliyor
uzun zaman oldu oysa bir cinayeti adam gibi tasarlamayalı
uzun zaman oldu ihlal etmeyeli bir aşkın sınırlarını
bir çocuğa yarın diye bakmayalı uzun zaman oldu
bütün bu uzun zamanları birbirine ekleyerek getirdim
aşk olalım devrim olalım sevgili yoldaş kurbağalar
2
halkın iki yüzünü otopsi masasına getirdim -çünkü
neden bedeniyle düşünür bir halk merak ediyorum
kan tutan bakmasın utangaç istakoz derinlere kaçsın
yeni bir anlama biçimi getrdim düşlerin trasesi olsun
kravatlı yürüdüğümde müdürüm diye adres soran birini
gözümü kırpmadan otoparkçının yanına gönderebilirim
bilmiyorum diyorum bilerek herkesin her ÅŸeyi bildiÄŸini
gidip rasgele satın alıyorum erikleri elmaları kirazları
manav tezgahında özenle çalışılmış al yeşil yalanları
kırık bir koltuk gibi dayıyorum sırtımı duvara
karnımda bir kucak göbek gözlerim doluyor
kalkıp yürüsem yürüyen esmer bir keder oluyorum
pencere pervazında sönmemiş sigara izmariti
insan nasıl duruyorsa öyle biçimleniyor gövdesi
biçim bir gövdenin yaşaması için gerekliydi getirdim
aşk olalım devrim olalım sevgili yoldaş kurbağalar
bir şey adına yalan söyleyen imgeyi getirdim -çünkü
o da bazen kavram gibi cinayet işliyor taammüden
bir tencereye kapağı kayıpsa kapaksız tencere denir
yeni bir kavrama biçimi getirdim tersine işleyen desen
biraz esinti desem bir kız yüzündeki utangaçlığı üfürür
bıldırcın desem papağan desem tarz itibariyle uymaz
makyaj yaparken gözlerinin rengini dağınık bırakan kadın
bacaklarına kapıcı çocuğu dolaşacakken frene basıyor
otobanda asfalta karışmış köpek ölüsü geliyor aklıma
o tabansız köylüler nereden bilsin köpeğin bu ölme biçimini
kapı önlerinde oturan kapıcılar bozmuyor istiflerini
ya kangalımı tasmasız geçireceğim aranızdan diyorum
ya da bugünlerde acımadan şiirler salacağım üstünüze
hiç kimse önemsemiyor kangalı değil de sanırım şiirle beni
kapağını kaybetmiş tencerenin isyanını getirdim
aşk olalım devrim olalım sevgili yoldaş kurbağalar
erken devrimler değil peşin yenilgiler getirdim -çünkü
troçki buharin ve bütün özcinayetler ayağımı burkuyor
kazma cinayet aleti değildir toprağın sertliğini alır
ipe çamaşır çitilenerek asılır beyazı rüzgara dönük
yeni bir öfke biçimi getirdim bir başka yakışıklılık hali
erken ayrılıkları erken ölümleri kurşuna değenleri
dağdan yuvarlanan güneşi deniz yutar hatırlanırsa
kurşun soğumaya başladığında kast eder hayata
bedenin terleyen üşümesi ki ah on dokuz yirmi yaşım
kızarmış ekmeğin tereyağına uygun bir sıcaklığı olur
bastığı şiiri parça parça okurken matbaacı çırağı
uyuyup kalır da düşleri ön kapağa yedinci renk olur
yanlış bir telefon uzun çalar sesi yalnızlığımız olur
en son durumumuz bu en son ajans haberleri gibi
getire getire iÅŸte bu basit bilinebilirlikleri getirdim
aşk olalım devrim olalım sevgili yoldaş kurbağalar
ne güzel geldin çiçeklerinle demeyi getirdim -çünkü
ne güzel gidiyorsun kuşlarımla demek istiyorum
sevgili sevinç olmalı su sızdırmazken ölüm bu kadar
yeni bir sevme biçimi getirdim belki yalan ama yeni
ne kadar temizlenirse halı kiri o kadar gösteriyor
ayçekirdeğinin tuzu ve dağınıklığı mazeret olabilir
tırnaklarımın ve dişlerimin arasına bulaşması dahil
kaldırılan sandal ye bir daha aynı yere oturmuyor
aynada kırılan ilk yalan amipten hızlı çoğalıyor
tam bu anda suya bakan salkımsöğüt önerilebilir
konuyla alakası yokmuş gibi duran bir benin
bilmediğimiz bir kızın ensesinde ben oluşu gibi
bilmediğimiz bir oğlanda yürüyen incelik gibi
aÅŸk olur o zaman belki de kim bilir aÅŸk tamam olur
ışığın gölgesini inatla aydınlatma çabasını getirdim
aşk olalım devrim olalım sevgili yoldaş kurbağalar
dem çeken kumruların ansızın susmasını getirdim -çünkü
karanlıkta çakılan kibritin buz gibi yalnızlığını gördüm
içimizde patlayacak bir suskunluğu ateşliyordur belki
yeni bir susma biçimi getirdim bir başka konuşma hali
dikenlerini çekmiş bir gülün üzerine yürüsek diyorum
geçtiğimiz sokakların çehresini değiştirsek diyorum
saç dibinden başlıyor dökülme isteği bunu biliyorum
kel olmadan kellik hesaba katılırsa sözün önü açılır
yüz metrede deniz olmadan bayrak değişimi belki
yaşlılık biraz da oyunsuz kalmış çocukluk değil mi
bugünlerde iyi bakmalı can yücel'le vedat günyol'a
tok bir sesle usul usul biri biri usul usul bir sesle biri tok
kendinden önce ipi göğüsleyene nasıl bakar bir atlet
dağ dağa dönsün yüzünü arada bulut yağmur olsun
bir şey olsun hayatımızda tutup o bir şeyi getirdim
aşk olalım devrim olalım sevgili yoldaş kurbağalar
bir kuşun kanatlarındaki rüzgarı getirdim -çünkü
dört bir taraf gökyüzü ve geniş açı yüzümü okşuyor
kalabalığın uyumu muydu yürüyüşümüze fiyaka katan
yeni bir görme biçimi getirdim okuyorum şair bey
kan giderek çoğaldı bir gülün kırmızsına mı döndük
sessizce elini eteğini çekiyor annelerimiz bizden
namaz durmalarından belli allah'a yakın dualarından
gitgide buruşan yüzleri ki cesaret edip okşayamadığız
yitirme korkumuzu yalnız kalma korkumuzu getirdim
yükseklik korkumuzu aşağılık korkumuzu getirdim
ödediğimiz faturaları ödeyemediklerimiz ne varsa
bir taşın döne döne düşme hızını sırası gelen öyküyü
bir vapurun nazlanarak kalkışını çocukların boy atışını
sahi çocuklar boy atarken ayaklarının altı kaşınır mı
saçlarının esintisini bulutlar karışır mı onu getirdim
aşk olalım devrim olalım sevgili yoldaş kurbağalar
yüklemi öznesine yakışan bir cümle getirdim -çünkü
bir kilimin teklifsiz sıcaklığına dokunuyor ayaklarım
henüz ıslanmış bir karanfil tomurcuğu duruyor elimde
yeni bir direnme biçimi getirdim eveti ve hayırı bilen
bir kazakta ilmik ilmik büyümesini çağla yeşilinin
eski bir dostun ansızın karşımıza çıkan merhabasını
bir dilim ekmeğe bir paket sigaraya muhtaçken
az giydiğimiz pantolonda her nasılsa unutulan parayı
uzayıp giden dalgakıranı dalgaların kırılmışlığını
kollarımızda soba yanığı gibi duran aşı izini aşk izini
siyahla beyaz arasındayken bütün renkler bir umudu
bir kaşık suda boğacakken yutkunduğumuz
zan altında kalışımızı zan altında bırakışımızı
erzincan depremiyle boy ölçüşen aşklarımızı
sıracevizler caddesi'ne ceviz ağacı dikmeyi getirdim
aşk olalım devrim olalım sevgili yoldaş kurbağalar
dile düşecek bir şiiri bir şarkıyı ısrarla getirdim -çünkü
sağlam bir masada rakının üçüncü kadehini özledim
kendi yalanına inanıp bir ömrü tekrar göze almayı
yeni bir itiraz biçimi getirdim kimyası insan kimyası
matematiğini coğrafyasını fen ve tabiatını bir kavganın
kumda izi kalan yavrularıydık deniz kamlumbağalarının
alıcı kuşların pike yaptığı suya değdi de ayaklarımız
kalbimiz suyun aynasına düşen suretimizmiş meğer
gölgesinden nasıl kurtulur insan kendi derisini yüzmeden
erkeği zaten saymıyorum kadınsa şüphelerim çok ciddi
bir kasapla akrabalık kurmalı alışmak zor ölü arkadaşlara
tuza banılmış ekmekten geriye tuza banılmış ekmek kalıyor
keskin yüzünden köreliyor bıçak bu işlerde bir terslik var
aşık olunmaz aşk olunur devrimci olunmaz devrim olunur
ellerinden tutup soluk soluğa bütün bunlar getirdim
aşk olalım devrim olalım sevgili yoldaş kurbağalar
1997
Nevzat Çelik
